Cezary Zamany po raz kolejny zaproponował zawodnikom cyklu Mazovia MTB Marathon spędzenie długiego weekendu w swoich rodzinnych stronach a ściślej malowniczych okolicach Ełku, maraton główny połączono z etapową Gwiazdą Mazurską, której kolejne dni rywalizacji rozlokowano w Prostkach i Kowalach Oleckich. Dystans każdego etapu wynosił ok. 65 km. Otaczające ten rejon jeziora, szerokie, pagórkowate szutry oraz deszczowa aura to z pewnością to co utkwi w pamięci uczestników. Sześciu zawodników PTR Dojlidy stanęło na starcie maratonu Ełckiego, a Stasiej, Olo i Darek rywalizowali w całej Gwieździe Mazurskiej. Połączone wrażenia Darka i Ola w relacji... " Ogólnie bardzo fajna impreza z bardzo malowniczą trasą i pięknymi widokami. Na forum jednoznacznie chwalona jako jedna z najprzyjemniejszych na Mazovii. Miałem czas aby je podziwiać ponieważ jechałem spacerowym tempem. Dlaczego? Zaraz wyjaśnię." "Szutry zamienione przez deszcz w gliniastą breję. Ci, którzy jechali Ełk w zeszłym sezonie będą wiedzieli, o czym mówię. To nie było błoto, to była grząska, lepiąca się glina. Po kilkunastu kilometrach hamulce zaczęły wydawać z siebie potępieńcze jęki, w butach chlupało z litr wody, a okulary, całkiem zalepione błockiem,..."

Tak wiem do Beskidy MTB Trophy zostały już tylko 4dni, 19 godz. 13 min... mało? Bardzo mało, ale wdepnęliśmy w to na dobre i teraz nie ma już innego wyjścia, trzeba przeżyć, ukończyć i dumnie założyć koszulkę Finishera... To będzie nasz cel i sens życia przez najbliższe dni. Każdy ma swój sposób na kolarstwo górskie, każdy wie jakie błoto jest najgorsze, który podjazd najcięższy, ba niektórzy nawet odważają się twierdzić że Racing Ralphy są idealne na błoto. Tak... wszystko to prawda, do czasu... Do czasu kiedy coś nas zaskoczy, do kiedy okaże się że jest coś jeszcze, cięższego, gorszego... z czym będzie trzeba się zmierzyć i zdradzić prawdy w które tak bezgranicznie się wierzyło. Tylko czy zawsze mamy odwagę zrobić krok dalej? Może lepiej zamknąć się w swoich przekonaniach i nigdy nie spróbować.

Cztery dni walki z samym sobą, 290km i niemalże 11 000m przewyższeń do pokonania, ślizganie się w błocie, wyrypa na kamienistych zjazdach i niekończące się podjazdy. Wszystko po to, żeby dumnie nosić koszulkę Finisher'a. Na starcie czteroetapowego wyścigu rozgrywanego na pograniczu Polsko-Czesko-Słowackim stanęło 445 zawodników z 19 państw z trzech kontynentów. Koszulki Finishera dostało 313. Pozostałym defekty albo psychika nie pozwoliły ukończyć wyścigu.